Terug nar de rust
Er was een tijd dat televisiestations rond middernacht het volkslied speelden en op zwart gingen. Dat is niet meer zo. Vandaag worden de kleine uurtjes gevuld met programma’s. Iemand, die op die tijd nog op is, kan om de oren geslagen worden met oneindig nieuws, het weer en/of advertentiecampagnes voor hebbedingetjes, waarvan u nooit gedacht had ze nodig te hebben. Zelfs in kleine steden zijn winkelketens dag en nacht geopend. In toenemende mate leven wij in een 24/7 wereld.
En zakenuren zijn drukker dan ooit. Het spel heet multitasken. Zelfs onderweg kunt u telefoongesprekken voeren, uw oom in Terneuzen sms-en, de aandeelmarkten bekijken, het laatste nieuws lezen, de laatste uitslagen van de rugbywedstrijd in Nieuw Zeeland achterhalen en muziek of video op uw smartphone of tablet downloaden.
Voor velen van ons worden achturige kantoordagen ‘ieder uur wakker’ dagen, waar het kantoor, de zaak en de wereld onze huizen binnendringen. Maar vroeg of laat komen wij tot het besef, dat wij rust nodig hebben – geen complete non-activiteit, maar een tempoverandering. Een verandering van eindeloze zorgen over de aandeelprijzen van dit moment en de resultaten voor het volgend kwartaal naar zaken, die zowel tijdloos als eeuwig zijn. Een verandering naar liefde en familie en onze plaats in het universum. Socrates zei: “Het niet onderzochte leven is het leven niet waard.” En in toenemende mate weten wij dat dit waar is. Wij werken en maken plannen, doen ons best en kopen en verkopen, maar waarvoor? Zolang wij onszelf toestaan gehypnotiseerd te worden door de gegevensstromen, die de lucht om ons heen als een onzichtbare wolk vullen, zullen wij niet pauzeren en de waarachtig belangrijke kwesties overdenken.
Het is zover gekomen, dat zakenkranten als de Wall Street Journal vragen om een terugkeer naar de Sabbat. Kunt u het geloven? Een artikel op 15 juni 2007 door Mollie Ziegler Hemingway ‘De ondergang van de Sabbat’ stelde het als volgt: “De andere kant van de welvaart, waar wij van genieten, is dat wij onze rustdag hebben ingeruild tegen nog een koopdag. De handelsvaart en de technologie bieden ongehoorde opties om familie, godsdienst en rust te negeren – niet alleen op de Sabbat, maar op iedere dag van de week.” De Sabbat biedt precies het juiste tegengif, dat wij nodig hebben om in te gaan tegen de overdaad van informatie en angstziektes. De Sabbat biedt een toevlucht, een rust, een verademing van de constante bezigheid en eindeloos spervuur van ‘nieuws’.
De Bijbel vertelt ons, dat God onze behoefte aan rust – en de oplossing – in de blauwdruk van de schepping verwerkte. God zegende de zevende dag en heiligde die, omdat Hij van al het scheppingswerk, dat Hij gedaan had, hierop rustte. God voorzag ons van een model en voorbeeld. In de Tien Geboden maakt Hij dit voorbeeld duidelijk en bindend: “Zes dagen zult u arbeiden en al uw werk doen, maar de zevende dag is de sabbat van de HEERE, uw God.” Veeleer is het duidelijk dat de zevende dag de Sabbat is. De zevende dag, niet een zevende dag. En dat is zaterdag.
Zaterdag? U heeft mogelijk geleerd, dat de zaterdagse Sabbat op de Sinaï alleen aan de Joden werd gegeven. Als dat waar was, zouden ook ‘niet doden’ en ‘niet stelen’ alleen voor de Joden zijn. Of misschien heeft u gehoord, dat het kruis een eind maakte aan de aanspraak op de Sabbat. Dat zou wederom betekenen, dat wij vrij zijn om te moorden en te stelen, maar dat gelooft niemand. U heeft misschien geleerd, dat wij op zondag aanbidden ter ere van de opstanding van de Heer. Dat is zeker een belangrijk iets om te gedenken, maar de Bijbel heeft ons nooit gezegd Zijn opstanding te gedenken, maar ons wordt gezegd Zijn dood te gedenken.
(1 Korinthe 11:26)
Ons wordt verteld Zijn dood te gedenken, een verbluffende overeenkomst met de manier waarop de Tien Geboden ons vertelden de Sabbat te gedenken. En wij ontdekken, dat de enige volle dag, die Jezus in het graf rustte, de Sabbat was. Liever dan de Sabbat aan de kant te zetten, bekrachtigt Jezus’ dood deze. Zoals Hij van het scheppingswerk rustte op de zevende dag van de scheppingsweek, rustte Jezus van Zijn verlossingswerk op de zevende dag van de verlossingsweek (in gewone taal: ‘passieweek’)
Natuurlijk houden de meesten van ons niet van de termen ‘geboden’ of ‘gehoorzaamheid’, maar in dit speciale geval is dat dwaasheid. Stel u voor, dat een dokter u voorschrijft vakantie te nemen en dan uitlegt, dat hij een vakantie had, die ontworpen was om in uw voornaamste behoeftes te voorzien. Zo is het met de Sabbat. Jezus zei zelf: “De Sabbat is gemaakt voor de mens, niet de mens voor de Sabbat.” Dat betekent, dat de Sabbat niet zomaar een hoepel is, waar wij doorheen moeten springen – wij hebben daar de andere zes dagen genoeg van – maar het is eerder een op maat gesneden rust om aan onze behoeftes te voldoen.
Maar waarom niet zondag, of dinsdag? Waarom zaterdag? Herinner u, dat het scheppingsverhaal in Genesis ons vertelde, dat God de zevende dag zegende en heiligde?
Wat betekent het om iets te heiligen? Toen Mozes voor de brandende struik stond, stond hij op heilige grond. Wat maakte dit heilig? De aanwezigheid van God. God maakt de Sabbat heilig door op die dag op een speciale manier aanwezig te zijn.
“Momentje”, kunt u zeggen, “Is God er niet iedere dag?” En natuurlijk is dat waar. Maar het is ook waar, dat God overal aanwezig is, maar Mozes hoefde niet overal zijn schoenen uit te doen. Alleen bij de brandende struik, omdat, net als op Sabbat, God bij de brandende struik op een manier aanwezig was, die anders was dan de manier waarop Hij overal aanwezig is. En zij, die zaterdag, de zevende dag, apart zetten om te rusten van hun alledaagse werk en met hun familie en met God samenkomen, kunnen getuigen dat Hij waarlijk op die dag op een speciale manier ervaren kan worden.
Wanneer u de mogelijkheden van de Sabbat wilt ontdekken, dan zijn er mensen in de buurt, die dit met alle plezier met u willen delen. U kunt meer hierover, en over andere interessante en nuttige zaken, vinden op www.glowonline.org.