Ewolucja? Niemożliwe!

Wytłumaczenie istnienia wszystkich rozmaitych form życia na ziemi, odwołując się do ewolucji, jest niemożliwe. Jest to punkt widzenia coraz większej liczby naukowców, którzy gotowi są odważnie wyrazić swoje zdanie. Poniżej zaprezentowane są cztery z wielu przekonujących powodów, by odrzucić ewolucję. Zostały one opracowane przez naukowca i autora Johna F. Ashtona, magistra nauk ścisłych, doktora filozofii.

Brak dowodów

Dziś badacze nadal nie są w stanie znaleźć dowodów świadczących, że makroewolucja jest możliwa. W tej chwili niektórzy czytelnicy mogą pomyśleć: „Chwileczkę, naukowcy zauważają prze­cież, że ewolucja współcześnie zachodzi”. Racja, obserwujemy drobne zmiany ewolucyjne u zwierząt, które przystosowały się do swojego otoczenia. Jednak prawda jest taka, że takie zmiany zawsze prowadzą do powstania tego samego lub podobnego typu organizmu. Może mieć on trochę zmieniony kształt lub zabarwienie. Może posiadać nieco odmienną charakterystykę biochemiczną. Może nawet być sklasyfikowany jako inny gatunek, ale jest to nadal ten sam typ organizmu. Naukowcy dziś rozumieją, że te zmiany są wynikiem mutacji zmieniających kod DNA albo aktywacji/wyłączenia jego fragmentów.

Mutacje DNA

DNA to bardzo duża cząsteczka, która koduje procesy niezbędne dla istnienia i rozmnażania się ustroju. Jeśli części tego kodu są zmodyfikowane, może to spowodować zmiany strukturalne, które jednak niemal zawsze są szkodliwe. Wielu ewolucjonistów uważa, że po upływie wystarczająco długiego czasu drobne zmiany mogą ostatecznie doprowadzić do ewolucji zupełnie innych organizmów posiadających nowe i odmienne części ciała, tym samym stanowiąc nowy rząd zwierząt bądź roślin. Jednak mimo twierdzeń przedstawionych na wielu przyrodniczych filmach dokumentalnych i w tekstach naukowych taki typ ewolucji nigdy nie został zaobserwowany na większą skalę. Jest prawdą, że mogą niekiedy wystąpić względnie niewielkie, korzystne mutacje pojedynczego genu (np. wpływając na część DNA kodującą pojedynczą cechę). Przykładem tego są mikroorganizmy, które poprzez losowe mutacje wykształciły enzym nylonazy (to pozwala im na trawienie produktów ubocznych tworzenia nylonu-6 jako źródła pokarmu). Jednak nylonaza to względnie proste białko, którego nie da się nawet porównać z ilością czy zasięgiem ogromnych zmian DNA, które są potrzebne do zmiany ryby w płaza – lub jakiejkolwiek innej, analogicznej, większej zmiany w organizmach. Nie jest to jedynie kwestia czasu, jaki musi upłynąć, aby drobne zmiany się skumulowały. Nawet najmniejsze zmiany wymagałyby tak istotnych mutacji genetycznych, że wielu uczciwych naukowców doszło do wniosku, że prawdopodobieństwo ich wystąpienia jest praktycznie równe zeru; a ta ocena dotyczy najdrobniejszych modyfikacji! Ponadto DNA posiada mechanizmy naprawcze, które mają ograniczać większe mutacje. Faktycznie, DNA jest tak zaprojektowane, by zapobiegało powstawaniu organizmów nowego typu.

Gdy rozmyślamy nad niesamowitą różnorodnością żyjących dzisiaj gatunków – odkryto około dwa miliony zachowanych do dziś różnych typów gatunków (szacuje się, że w przeszłości żyło ich od 100 do 200 milionów), każdy z własnym, unikalnym kodem DNA – musimy zadać sobie pytanie: „Jaka jest geneza złożonego kodu DNA, który powoduje powstawanie otaczających nas niesamowicie skomplikowanych stworzeń i sprawnych ekosystemów?” Nie ma absolutnie żadnych dowodów na to, że losowe mutacje mogą wytworzyć złożone, zaawansowane informacje, skutkiem których powstałby wysokiej wydajności mechanizm skrzydeł u owadów i ptaków, układy rozrodcze ssaków i systemy echolokacji nietoperzy i wielorybów – nie wspominając już o umyśle człowieka.

Metody datowania

A teraz pytanie: jaki jest wiek skamielin? Skałom otaczającym skamieliny niektóre radiometryczne metody datowania dają wartości od milionów do setek milionów lat. Jednak gdy zweryfikujemy te informacje, odkryjemy, że datowanie warstw skalnych może dać bardzo zróżnicowane wyniki w zależności od wykorzystanej metody. Przykładowo pewna struktura skalna w Wielkim Kanionie była datowana na 516 milionów, 892 miliony, 1,1 miliarda, 1,4 miliarda i 1,6 miliarda lat, w zależności od metody datowania*. Jaki wiek przypisalibyście tej skale?

Skały wulkaniczne uformowane podczas erupcji w Nowej Zelandii w latach 50. XX wieku były poddane nowoczesnym radiometrycznym technikom datowania. Mimo że wiadomo było, że skały miały tylko pięćdziesiąt lat, metody datowania dawały wyniki od setek milionów do miliardów lat*. Jeżeli metody te przypisują duży wiek młodym skałom, skąd możemy mieć pewność co do wieku jakichkolwiek skał?

Datowanie węglem C-14, jedyna metoda, która datuje skamieliny (a nie jedynie skały, w których występują skamieliny), wydaje się być najdokładniejszą techniką. Może ona dać wyniki jedynie w tysiącach (nie zaś milionach) lat. Niedawne odkrycia tkanki miękkiej i fragmentów DNA w skamielinach – w tym również w skamieniałych dinozaurach, które miały rzekomo miliony lat – potwierdzają wyniki datowania węglem C-14 wynoszące dla skamielin jedynie tysiące lat.

Komórka

Uzyskane w wyniku najnowszych badań dowody wskazują na to, że jest niemożliwe, aby życie zaistniało samo. Podręczniki czasem nazywają to biogenezą lub chemiczną ewolucją życia. Pierwsza żywa komórka potrzebowałaby samoistnego wykształcenia się setek różnego rodzaju bardzo dużych molekuł, w tym komponentów kodu genetycznego (RNA i/lub DNA). Zsyntetyzowanie tych cząsteczek w laboratorium jest bardzo trudne, czy wręcz niemożliwe, nie wspominając już o warunkach naturalnych. W większości są one względnie niestabilne, z łatwością rozpadające się na mniejsze, nieaktywne związki. Ponadto miliony niektórych z tych cząsteczek byłyby niezbędne, aby zapewnić stężenie wystarczające do ukierunkowania przebiegu setek reakcji biochemicznych w odpowiednim kierunku i we właściwym tempie, by narodziło się życie.

Matematyczne modele również wskazują, że życie nie mogło powstać jedynie przez przypadek. Faktycznie, gdy weźmiemy żywą jednokomórkową bakterię E. coli i zrobimy małą dziurkę w jej zewnętrznej błonie komórkowej, jej reakcje chemiczne zostaną tak bardzo zaburzone, że wkrótce umrze. Co więcej, żaden człowiek nie będzie w stanie przywrócić jej życia. Wszystkie komponenty chemiczne nadal tam będą, ale nie będziemy mogli zrestartować równocześnie setek reakcji chemicznych w odpowiednim stanie zrównoważenia – co jest warunkiem życia.

Gdy zastanawiamy się nad posiadaną przez nas wiedzą o życiu na ziemi, możemy z pewnością powiedzieć, że wytłumaczenie różnorodności form życia na naszej planecie za pomocą ewolucji jest absolutnie niemożliwe. Zamiast tego nauka ujawnia dowody działania (przynajmniej w pewnym stopniu) niesamowitego, inteligentnego projektanta. Dlaczego nie mielibyśmy chociaż rozważyć tego, co mówi na ten temat Pismo Święte? Miłujący Bóg Stworzyciel ukształtował nasz świat, ale wróg, zwany szatanem, próbuje zatrzeć dowody Jego twórczych dzieł. Jednak to nie wszystko. Bóg nie tylko zaplanował twoje istnienie, ale – jak objawia ostatnia księga Biblii, Apokalipsa – On ma plan stworzenia dla ciebie Nowej Ziemi gdzie, już zawsze będzie panowało szczęście.

*Aby uzyskać więcej informacji na temat badań naukowych, które wykazują, że życie na ziemi nie jest skutkiem ewolucji, zobacz John F. Ashton PhD, Evolution Impossible: 12 Reasons Why Evolution Cannot Explain the Origin of Life on Earth, Master Books, Green Forest, 2012.