Eenheid > waarheid
31 Oktober 2017 draaide niet alleen maar om Halloween. Geesten, Dracula en heksen daargelaten markeert deze speciale datum de 500 jarige viering van een gebeurtenis, die de loop van de geschiedenis veranderde. Beng, beng, beng. Met een hamer sloeg de Augustijner monnik Maarten Luther zijn beroemde ‘95 stellingen over de macht van aflaten’ op de deur van de kasteelkerk in Wittenberg, Duitsland. Luthers stuk veroordeelde in een notendop de wijdverbreide praktijk van het betalen van geld aan de Rooms Katholieke kerk in ruil voor certificaten, die aflaten genoemd werden. Aflaten verleenden een strafvermindering voor zonden, begaan door de betalers (of hun overleden familieleden).
“Aflaten zijn bedrog”, bulderde de Duitse monnik. “Gods gunst is een geschenk. Het is niet te koop!” In 1517 schudde Luthers brutale ‘beng’ Europa op. Terwijl zijn revolutionaire boodschap zich verspreidde werd het Gods werktuig om de Protestantse Reformatie te ontsteken. Het woord ‘Protestant’ betekent dat iemand protesteert of tegen iets is. Ten gevolge van Luthers protestbeweging verloren miljoenen het vertrouwen in pausen en priesters en verlieten de Roomse kerk. Protestantse kerken - zoals Lutheranen, Presbyterianen, Baptisten, Mennonieten en Methodisten – rezen in haar kielzog op. Is de Reformatie na vijfhonderd jaar op 31 oktober 2017 voorbij? Is het protest verstomd? Miljoenen denken van wel. Kijk om je heen. Zie het nieuws. Vandaag verenigen ontelbare zogenaamde Protestanten zich weer met de Roomse kerk in een grootschalige oecumenische beweging. “Laten wij onze verschillen opzij zetten”, stellen leiders van beide kanten van de scheidingslijn nu voor, “en wordt één om de wereld tot zegen te zijn.” Maar zouden Katholieken en Protestanten één moeten worden? Hoewel God ernaar verlangt dat Zijn volk één is, zegt de Bijbel dat dit niet ten koste moet gaan van het in gevaar brengen van de leer van de Heilige Schrift. In feite zijn er een aantal verschillen waar Christenen zelfs voor bereid moeten zijn om te sterven. Dit leidde ertoe dat de meeste discipelen van Jezus als martelaar stierven en miljoenen anderen honderden jaren lang hetzelfde lot ondergingen.
De kern van de strijd
De kern van de tegenstelling tussen Protestanten en Katholieken concentreert zich rond het vraagstuk hoe zondaars als wij eeuwig gered kunnen worden en naar de hemel gaan. In 1450 werd de drukpers uitgevonden en het eerste gedrukte boek was de Bijbel. Voordien ongelezen vergaapte Europa zich voor de eerste keer ooit naar de heilige bladzijden van Gods boek. In 1501 ontdekte Maarten Luther een Latijnse Bijbel in een Duitse bibliotheek. “Ongelooflijk’” peinsde Luther terwijl hij het las, “dit is anders dan wat mijn kerk leert.” Eerst probeerde Luther de kerk te veranderen, maar zijn inspanningen werden venijnig tegengewerkt. Rooms Katholieke leiders zetten hem weg als een ketter en dwongen hem zijn dwaling openlijk te erkennen, terwijl zij hem en zijn volgelingen met gevangenneming en in beslagneming van alle bezittingen bedreigden. Luther ging hier tegenin door te zeggen dat Christenen Gods Woord op de eerste plaats moesten stellen, zelfs boven de paus. De oorlog was begonnen. Toen de strijd feller werd ontwikkelden de Protestanten de volgende grondbeginselen. Hun motto was:
“Sola Scriptura” (de Schrift alleen)
“Sola Christo” (Christus alleen)
“Sola Fide” (Geloof alleen)
“Sola Gratia” (Genade alleen)
De Rooms Katholieke kerk leerde ook, net als vandaag, het belang van geloof, de waarde van Bijbellezen en redding door Christus en Zijn genade; toch werd dat kleine Latijnse vierletterwoord ‘sola’ (wat ‘alleen’ betekent) de scheidingslijn tussen hervormende Protestanten en het Katholicisme. In 1500 leerden de Protestanten dat iemand de hemel kan bereiken ‘alleen’ door Gods genade, ‘alleen’ door geloof, ‘alleen’ door Jezus Christus verdienste, ‘alleen’ gebaseerd op wat er in de Bijbel geschreven staat; terwijl Rome aan de eisen voor verlossing talloze tradities toevoegde, zoals tot Maria en dode heiligen bidden, de rozenkrans herhalen, zonden belijden aan priesters, boetedoening doen, geld betalen om iemands dode verwanten te redden van de vlammen van het vagevuur en bovenal het geloof in het allerhoogste gezag van de paus als de opvolger van Sint Petrus – het universele hoofd van het Christendom. Rome voegde daar ook het idee aan toe dat tijdelijke straf voor de zonde gereduceerd kon worden door het kopen van aflaten. Katholieke leiders gaven toe dat deze tradities niet specifiek in de Bijbel vermeld werden, maar beweerden dat zij van de Heilige Geest kwamen die door Gods kerk werkte. Protestanten trapten hier niet in. Zij besloten om zich bij de Schrift te houden. Rond 1500 verdeelden deze kwesties het Christendom.
Profetische studie
Het was veelbetekenend, dat toen de strijd verhevigde Luther zich tot de profetieën wendde. Bij kaarslicht las hij Paulus’ ernstige voorspelling van een “afkeer van het geloof” (apostasie) in de Christelijke geschiedenis, en een “wetteloze mens”, die in zijn kielzog opkwam. (2 Tessalonicenzen 2:3) Hij las over het antichrist “beest” die “de strijd met de heiligen aanbond” (Openbaring 13:1,7) en van een geheimzinnige Babylonische hoer (een valse kerk), die ongeoorloofde relaties met “de koningen van de aarde” had (Openbaring 17:1-5; 18:4). Beetje bij beetje vielen de stukjes op hun plaats. Met afschuw vervuld realiseerde Luther zich dat hij zowel Christus als de Antichrist had ontdekt. Door Gods Geest gedreven liet Luther uiteindelijk de politieke correctheid varen, trad in de openbaarheid en verklaarde: “Wij hier zijn ervan overtuigd dat het pausdom de troon van de ware en echte Antichrist is.” 1)
Luther realiseerde zich in alle nuchterheid , dat het Katholicisme een knap vervaardigd vals Christendom is. Dit was een conclusie, die veel nauwkeurige Bijbelstudenten voor en na hem ook hadden ontdekt. Mensen zoals John Wycliffe, Johan Huss uit Monravië, Calvijn (Presbyteriaan), John Wesley (Methodist), Charles Spurgeon (Baptist), Matthew Henry (Bijbelcommentator) en talloze anderen. Zoek dit maar op Google op. 2) Dit zijn feiten.
Maar zijn de tijden niet veranderd? Zeker. In wezen is niet Rome veranderd, maar het Protestantisme. Protestanten, die nu onopzettelijk eenheid met Rome zoeken, vervullen een oude apocalyptische profetie, die verklaart dat in de slotmomenten van de tijd “de hele wereld vol bewondering achter het beest aanging.” (Openbaring 13:3)
Beste lezer, de Bijbel is vandaag nog steeds waar. Het beest is nog steeds actief. Eeuwige redding van onze zondige overtredingen van Gods Tien Geboden komt nog steeds door eenvoudig geloof in Jezus Christus alleen. (zie 1 Johannes 3:4; Handelingen 4:12)
Profetie voorspelt ook dat net voor onze Verlosser terugkeert (Openbaring 14:14-16) de almachtige God een begin zal maken met Zijn slotfase van de Protestantse Reformatie door de wereldwijde verklaring van de drie-engelenboodschap zoals opgetekend in Openbaring 14: 6-12. Neem een Bjibel en lees voor uzelf Openbaring 14: 6-12. Gods drie engelen kondigen aan dat “het uur van Zijn oordeel gekomen is” en “dringen eropaan waar ontzag te hebben voor de Schepper.” (vers 7) Zij waarschuwen voor “het beest” (de Roomse kerk), waarvan wij ons nu realiseren dat zij ook Gods oorspronkelijke zevendedaagse Sabbat (zaterdag) hebben veranderd in zondag. (zie Genesis 2:1-3; Daniël 7:25; Openbaring 14:7, 12; Exodus 20: 8-11; Matteüs 12:8; Johannes 14:15)
Boven alles dringt Gods eindtijdboodschap er bij ons allen op aan om in het “eeuwige evangelie” te geloven (Openbaring 14:6) van Jezus Christus, die van iedereen houdt en de volle p[rijs betaald heeft voor onze zonden. (zie Johannes 3:16; 1 Korintiërs 15: 3-4)
31 Oktober viert meer dan alleen geesten en de doden. Vergis u niet: Gods Reformatie, die begon op een Halloweennacht, leeft en zal tot de eindtijd blijven bestaan. Laten wij er deel van uit maken.
- LeRoy Froom, Het profetisch geloof van onze vaders, deel 2 (Washington D.C.: Review and Herald, 1948) bladzijde 121.
- Probeer bijvoorbeeld te zoeken op ‘Antichrist’ of “Wat geloofden Protestante Hervormers over de Antichrist?’
Copyright 1982 Thomas Nelson.