Dlaczego chodzę do kościoła w sobotę?

Dla wielu ludzi moje uczęszczanie do kościoła w sobotę nie wpisuje się w przyjętą powszechnie tradycję chrześcijańską. Zastanawiają się, dlaczego robię z siebie dziwaka i chodzę do kościoła w „niewłaściwy dzień”. Zatem dlaczego wraz z milionami podobnych do mnie osób wybieram sobotę zamiast niedzieli? Istnieją ku temu poważne powody. Rozważ proszę poniższe trzy, które mogą cię zaskoczyć.

Powód pierwszy – Boże Słowo

Uczęszczam do kościoła w sobotę, ponieważ tak nakazuje Pismo Święte.

Chociaż Bóg przyjmuje uwielbienie każdego dnia tygodnia, to siódmy wyróżnił jako specjalny dzień odpoczynku. Z języka hebrajskiego nazywany jest on szabatem i odpowiada sobocie. Został on dany ludziom przy stworzeniu świata, zanim człowiek zgrzeszył i na długo przed powstaniem narodu żydowskiego (Rdz 2,1-3).  Pan Jezus powiedział: „Szabat został ustanowiony dla człowieka” (Mk 2,27), a zatem nie tylko dla Żydów.

Podczas aktu stworzenia Bóg na trzy sposoby wyróżnił siódmy dzień spośród pozostałych sześciu – odpoczął, pobłogosławił i poświęcił szabat (Rdz 2,2-3). Każdy z tych elementów jest niezwykle istotny.

Po pierwsze, każdy z nas potrzebuje odpoczynku od pracy i czasu na refleksję. Tak zostaliśmy zaprojektowani. Dlatego też Bóg już w pierwszy siódmy dzień w historii zaprosił nas, byśmy odpoczęli tak jak On. Po drugie, Pan Bóg złożył na siódmym dniu duchowe błogosławieństwo, jakiego nie ma żaden z pozostałych sześciu dni. Po trzecie, Bóg odgrodził te 24 godziny od reszty tygodnia z zamiarem, by były one w pełni poświęcone na pogłębianie relacji z Nim.

Gdy czytamy w Biblii wersety o szabacie, zauważamy coś niesamowitego: wszyscy bohaterowie Starego Testamentu, którzy byli blisko Boga, doświadczali błogosławieństwa tego dnia – a przecież aż do Abrahama nikt z nich nie należał do narodu żydowskiego (Rdz 11,26). Pan Jezus także święcił sobotę i co tydzień chodził do kościoła w tym dniu (Łk 4,16), to samo czynili Jego uczniowie (Dz 18,4.11; 16,13) – tak więc po śmierci Pana Jezusa szabat nie stracił ważności. Około 30 lat po tym wydarzeniu autor Listu do Hebrajczyków napisał: A zatem pozostaje odpoczynek szabatu dla ludu Bożego (4,9). Szabat będzie również przestrzegany w niebie i na Nowej Ziemi (Iz 66,22-23). Pismo Święte ukazuje nieprzerwany cykl przestrzegania szabatu od momentu stworzenia człowieka aż do wieczności.

Dlaczego więc większość Kościołów chrześcijańskich święci niedzielę?

Ze względu na tradycję. Pismo Święte w żadnym miejscu nie wspomina, że Bóg przeniósł szabat z siódmego dnia tygodnia na pierwszy. Jedyna zmiana prawa Bożego, o jakiej mówi Pismo Święte, dotyczy niezgodnego z wolą Bożą, bardzo sprytnego ataku na Kościół od wewnątrz (zob. Dn 7,25).

Ten atak miał miejsce już po śmierci apostołów. Historia odnotowuje, że w III i IV wieku niektórzy chrześcijanie zachowywali pogański dzień słońca (niedzielę) w Rzymie i innych miejscach, w których Kościół szedł na kompromis, by uniknąć prześladowań. Kiedy Kościół w Rzymie zyskał siłę polityczną i stał się Kościołem rzymskokatolickim, oficjalnie przyjął święcenie niedzieli zamiast soboty. Ten historyczny fakt Kościół uznaje jako potwierdzenie wyższości jego autorytetu oraz nadrzędności tradycji nad Pismem Świętym.

Powód drugi – miłość

Zachowywanie szabatu nie jest jedynie pustym formalizmem. Jezus powiedział: „Jeżeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania” (J 14,15). Skoro szabat jest biblijnym dniem uwielbienia i sam Jezus go zachowywał, to ja przestrzegam dnia świętego z miłości do Niego.

Jest wiele powodów, dla których kocham Jezusa i jestem Mu posłuszny. Przede wszystkim dlatego, że jest On moim Stworzycielem i Odkupicielem (J 1,1-3; Tt 2,14). Jezus stworzył ziemię w sześć dni, a siódmego odpoczął. Szabat jest szczególnym „znakiem” pomiędzy Bogiem a Jego ludem, wskazującym na Niego jako Stworzyciela (Wj 31,17). Tuż przed powtórnym przyjściem Jezusa na ziemię Bóg uroczyście wzywa wszystkich ludzi: „Oddajcie pokłon Temu, co niebo uczynił i ziemię, i morze, i źródła wód!” (Ap 14,7). Zatem gdy pamiętam „o dniu szabatu, aby go uświęcić”, oddaję cześć swojemu Stworzycielowi jako Temu, który moje życie trzyma w swoich dłoniach (Wj 20,8-11).

Pan Jezus nie tylko stworzył człowieka, ale także wybawił nas od grzechu. Sobota jest szczególnym znakiem tego zbawienia – „znakiem między Mną [Bogiem] a nimi [ludem Bożym], aby poznano, że Ja jestem Pan, który ich uświęca” (Ez 20,12). Wstrzymywanie się od pracy zarobkowej i nauki przez jeden dzień w tygodniu przypomina mi, że nie mogę sam zapracować na moje zbawienie – jest to dar od Boga, od którego jestem całkowicie zależny w tej sprawie (Hbr 4,4-10). Jeśli nie potrafiłbym zaufać, że Bóg zajmie się moimi sprawami w tym jednym dniu tygodnia, to jak mógłbym zaufać Mu w sprawie mojego zbawienia?

Każdy siódmy dzień tygodnia przypomina mi o miłości Jezusa, którą obdarzył nas poprzez stworzenie i odkupienie. Jak rocznice stanowią pamiątkę, która ma odświeżać naszą miłość do siebie nawzajem, tak sobota przypomina nam o Bożej miłości i naszej całkowitej zależności od Niego.

Powód trzeci – doświadczenie

Trzecim powodem, dla którego zachowuję szabat, jest to, że odpowiedziałem na wezwanie Pana Jezusa, by przekonać się, czy Jego Słowo jest prawdą. Bóg często zaprasza nas, aby Go wypróbować. Tym, którzy podejmą to wyzwanie, Bóg obiecuje dać swoje błogosławieństwo.

Z ideą święcenia jednego dnia w tygodniu również związane jest pewne wyzwanie. Bóg zaprasza nas do oddania Mu jednej siódmej naszego czasu i obiecuje nam błogosławić, jeśli zaufamy Mu w tej kwestii. „Jeśli… nazwiesz szabat rozkoszą… wtedy znajdziesz twą rozkosz w Panu” (Iz 58,13.14). Ja doświadczam tego błogosławieństwa co tydzień.

Odpoczynek w szabat regeneruje mnie fizycznie, umysłowo, społecznie i duchowo. Uwalnia od stresów i ciężarów życia. Cieszę się niezakłóconym czasem z rodziną i przyjaciółmi, dzięki czemu nasze więzi się pogłębiają. Wielbienie Boga z innymi wierzącymi dodaje mi sił duchowych. Zyskuję wiedzę i inspirację dzięki lekturze Biblii oraz słuchaniu inspirujących przesłań chrześcijańskich.

Szabat daje mi każdego tygodnia powód do odłożenia na bok wszystkich codziennych zajęć. Jest integralną częścią Dziesięciu Przykazań, więc nie pozostawia miejsca na żadne kompromisy, czy to związane z życiem zawodowym (np. naglącym projektem w pracy) czy też innymi pilnymi sprawami. Dzięki temu odpoczynek w sobotę nie staje się jedynie dobrym pomysłem, który może kiedyś zacznę realizować. To jest Boże przykazanie – wypełniam je więc i robię to z radością, odkładając wszystkie swoje sprawy na pozostałe sześć dni w tygodniu, tak jak powiedział Bóg.

Przekonałem się, że słowa Jezusa są prawdą – On stworzył szabat dla człowieka (Mk 2,27). W świętowaniu szabatu nie chodzi o to, co człowiek ma robić, lecz o to, co czyni dla niego Bóg. W dzisiejszych tak bardzo zabieganych czasach raduję się błogosławieństwami, jakie wynikają ze święcenia szabatu, który Bóg nam podarował.

Rozumiem, że moje sobotnie chodzenie do kościoła może wydawać się dziwne. Teraz jednak już wiesz, że robię to, ponieważ pragnę być wierny biblijnym przykazaniom, kocham Pana Jezusa jako mojego Stwórcę i Zbawiciela oraz odkryłem Boże błogosławieństwo związane ze święceniem szabatu. Ty również możesz cieszyć się tym wspaniałym doświadczeniem. Jeżeli chcesz dowiedzieć się więcej na ten temat, skorzystaj z danych teleadresowych z tyłu ulotki.

Cytaty Pisma Świętego pochodzą z Biblii Tysiąclecia.

Projekt okładki: © www.typofire.com